Çetin

111 ÇETİN Mehmet Seymen (AS Tekstil) Mehmet Seymen, çocukluğundan beri Çe- tin Öztunalı’yı tanıyan bir tekstilci. Sey- men o günler için şunları söyler: “Çetin’le herhalde 1970’li yılardan bu yana tanışıyorum. Arkadaşlığımız önce Güzelyalı’da, Burgaz’da başladı. Ortak dostlarımız vardı. Celalettin Erdönmez, Turan Gençoğlu, Ömer Erdönmez gençlik günlerimizi beraber geçirdiğimiz arkadaş- larımız. Aşağı yukarı haftanın beş günü beraberdik. Kendisiyle yakınen aile dostu da oldum. Rahmetli Ahmet Amcayı, teyzemi çok se- verdim. Onlar da bizi severdi. Şansımıza evlerimiz yakındı yazlıkta. Gidip gelirdik. Babalarımız tanışıyordu. Çok çalışkan bi- risidir, kardeşim Çetin. Mücadeleyi seven bir insandı daha gençliğinde. Ama tabi Ahmet Amcamın o teşvikiyle, verdiği ce- saretle, moralle bu yerlere geldi, çok şü- kür. Biz de kendisiyle gurur duyduk, her zaman. Unutamayacağım bir anım vardı. Yüzme bilmiyordum. Yine 70’li yıllardı herhalde. Bir kayık sefası yapıyorduk Güzelyalı’da. Arkadaşlarımızın hepsinin deli dolu za- manları. Sandalı sağa-sola yatırarak beni düşürdüler. Baktım gidiyorum. Çetin geldi atladı suya, işte sarılıyor ama ben Çetin’e sarılıyorum, onu da tehlikeye atıyorum. Neyse uğraşa, uğraşa beni çıkardı. Bu hiç unutamadığım bir anımdır. Güzel bir anımdır. Çok yolculuklarımız oldu. Çok güzel gün- lerimiz geçti. Sık sık görüşürüz. Ben onun- la dertleşirim. O benimle dertleşir. Çok şe- yimizi paylaşırız. Aramızda maddi bir şey yoktur. Her şey manevidir. Sevgiye daya- lıdır, saygıya dayalıdır. Bende ayrı bir yeri vardır. Çetin maddiyata pek değer vermez. Önce dostluktur onun ilkesi. Manevi yönden yaklaşır insanlara, zaten hassastır. Ben ağ- lıyorsam, benimle oturup ağlar, o tip bir adamdır. İyi dosttur. Yardımseverdir. Otu- rup dertleşebilirsin, bir istediğin olursa yapmam, demez. İyi arkadaşımdır. Adam gibi adamdır.”

RkJQdWJsaXNoZXIy MjAwNTM=