Çetin

121 ÇETİN Hasan Ulu (İlk Ustası) Çetin Öztunalı’nın iş hayatına atıldığı ilk yıllarda birlikte çalıştığı ilk insanlardan biri de Hasan Ulu’dur. Hasan Ulu, patronu Çetin Öztunalı’yı şöyle anlatır: “1980’de yaz tatilinde Çetin Bey’in eski ustası İbrahim Usta’nın yanında çalışıyor- dum. Bir süre sonra Çetin Bey ile çalışma- ya başladım. Beni Çıraklık Okulu’na gön- derdi. Orada elektrik bölümünden mezun oldum. Ve onunla çalışmaya devam ettim. Benim için hayatta örnek alacağım birisi var ise odur. Ben de onu örnek aldım. Her- kesi sever. Ama bazılarını gönlünde fark- lı sever, ama hissettirmez. Her çalışanını aynı düzeyde insan olarak görür. Aşırı ça- lışkan bir insandır. Hiçbir işini yetiştiremediğini duymadım. Onun için önemli olan iştir. Bir gün Uludağ’da Beceren Otel’de bakım yapıyorduk. Haluk Beceren’in bir servis arabası vardı. O gün Çetin ağabey servis arabasıyla gitti. Akşam da kar tipi yaptı. Kamyonet yolda kalınca şoför sen it, marş basınca binersin, arkaya atlarsın demiş. Araba çalışmış, ama şoför Çetin ağabeyin binip, binmediğini kontrol etmeden otele geldi. 20 dakika sonra bıyıkları bile don- muş halde, Çetin ağabey geldi. Servisciyi elinden zor aldık. Pazar günleri biz hat bağlamaya giderdik, beni de evimden alın, derdi ve onu da alır- dık. Yaptığı her işin başında dururdu hala da öyledir. Anlatılacak gibi bir insan değil- dir. Değişik bir insandır. Gönlü ve eli açık bir insandır. Adam ayırmaz. Yapısı öyledir. Her insan onun için önemlidir. O Hürriyet’teki dükkanda çok güzel günle- rimiz oldu. Şımarmadığın sürece seni hep desteklerdi. Çok affedici ve sabrı büyük bir insandır. Onu utandıracak bir şey yapma- dığın sürece yanında olurdu. Evimizde soba yoktu. Ben onun yanında çalışırken, sobacı sordum. Gitti soba aldı, arabasına koydu bizim eve bıraktı. Annem bir hafta ağladı. ‘Oğlum çalışmış da bana soba almış.’ diye. Bu insanlığını hiç unu- tamam. Babası Ahmet amca bile askerde ziyaretime geldi. Bu insanlıkları nasıl unu- turum. İlk bisikletimi de Çetin ağabey al- mıştı.”