Çetin

31 ÇETİN ilk temel taşım öğretmenim Mehmet Ali Taşfiliz’dir. Ben onunla iyi bir talebelik, iyi bir öğretmen-talebe ilişkisi yaşadım. Çok sertti, iyi döverdi. Ama iyi öğretirdi. Be- nim sıkıntılarım derslerden dolayı değil, yaramazlıklardandı. İlkokulda yediğim sopaları hep yaramazlıktan yerdim. Beni döverken ‘Kör olmayasıca, baban Alman- ya’larda senin için çalışıyor, sen buralarda zıpırlık yapıyorsun. Derslerini çalışmıyor- sun’ derdi. Bir de o zaman Marshall yardımı vardı, Amerika’dan. Ben yine o zaman akranları- ma göre iriydim. Süt güğümlerini ben ta- şırdım. Sütü ben dağıtırdım, bizim sınıfta. Üçüncü sınıfta mı, dördüncü sınıfta mı? Bu kadar yaramazlığıma rağmen. Resim dersi yapacağız, herkes tüp boya, fırça palet getirecek dedi. Herkes birbiri- ne bakıyor. Kimsede para yok. Ailede para yok. Nasıl alacağız biz koca bir tüp boyayı. Palet nasıl alacağız, fırça nasıl alacağız? Ben de alamam. Babam tamam bize para gönderiyor ama, hepimizin bütçesi kısıt- lıydı. Hepimiz fakir aile çocuklarıydık. Bizim mahallede kırtasiyeci Mehmet abimiz var- dı. Oradan alış veriş yapardık. Eve yakın- dı. Ben okuldan çıktıktan sonra ona gittim. ‘Bana bir kutu tüp boya, 10 tane palet, 10 tane de fırça vereceksin. Ama ben bunu parasını şimdi vermeyeceğim. Sana sonra getireceğime söz veriyorum.’ dedim. Babamı da tanıdığı için herhalde, yada bana mı güvendi artık, verdi. Ben resim dersinde bunları götürdüm. Hoca sordu ‘Getirdiniz mi paletleri, boyaları?’ Kimse- den ses çıkmıyor. Kimse bir şey getirme- miş. Ben getirdim deyince, hani nerede göre- yim, dedi. Çıkardım bir kutu boyayı. Sık- ma tüp boya, 10 tane palet, 10 tane fırça. Bunlar ne, niye çok aldın, dedi. ‘Ben bun- ları satacağım, para kazanacağım. Benim- Necdet, Selahattin Er, Çetin Öztunalı, ve öğretmenleri Mehmet Ali Taşfiliz