Çetin

43 ÇETİN Biz ne deniz bilirdik, ne piknik bilirdik. İşe giderdik. Babam beni çalıştırırdı. Çıraklık yapardık. Sonradan yavaş yavaş usta ol- maya başladık. Öğrenmeye başladık işi. Türkkanları kurduk. Makineler geliyor, Al- manlar geliyor. Şu anki işimde başarılı ol- mamın sebebi Alman ekolüdür. Bunu her zaman, her yerde söylerim. Montör gelirdi sabahleyin, toplardı işçileri bir kasa bira isterdi. Dolaba koydururdu, bize içirmez- di. Kendileri içerdi. Otururdu elinde kağıt. Bakın bugün sen bu işi yapacaksın, sen bu işi yapacaksın, sen bu işi yapacaksın ama bu iş bugün bitecek, derdi. Bu kağıtta bu- lunan program tamamlanacak. Ben o za- man öğrenmeye başladım, iş programları- nın nasıl yapıldığını. Böyle böyle yetişmeye başladık. Bir de ba- bam İsviçre’den geldikten sonra fabrikada çalışırken, fabrikalar şimdiki gibi böyle yemek vermiyorlardı. Bize annem yemek yapardı, büyük sefer taslarımız vardı. Ye- mekleri işçilere ben taşırdım. Orada ben ısıtırdım, ben dağıtırdım. Otururduk hep beraber yerdik. Bizim evden montörler eksik olmazdı. Ye- meğe gelirler, muhabbete gelirler. En lüks lokanta o zaman Kevser Piliç’ti. Başka lo- kanta yoktu. Öğlen veya akşam yemek ye- meye oraya giderlerdi. Kevser Piliç’in sahibi Tarık Şaban’dı. Ken- di kızı Kevser’in adını koymuştu, lokanta- nın ismi oradan gelir. Hemen onun arkası tavuk çiftlikleriydi, şimdi oralar hep villa oldu. Tarık abinin tavuk çiftliğiydi. Elekt- rik arızası olduğunda Kevser Piliç’e gider- dik. Babam ekip yollardı ben de yanların- da giderdim. Orada yer içerlerdi. Beni de arada bir götürürlerdi. Ben o zaman sanat okuluna başlamıştım.” Petek İnşaat sahipleri Gönen Çakmakçı (solda) ve Fikret Alakoç (sağda); Kemal Türkün (ortada), Çetin Öztunalı ile Gazcılar’daki mağaza açılışında.