Çetin

69 ÇETİN dedim. ‘Tabii Çetin olur, neden olmasın.’ dedi. Ben alıyordum iki tane üç tane, 3kw, 4kw, 5kw bunlar otomatik değildi, şalterle kontrol ediliyordu. Onları satıyordum, kâ- rımı ayırıp hiç bekletmeden ona götürüp veriyordum. Hemen yerine başka regüla- tör alıyordum. Hem satıp, hem takıp para kazanıyordum. O zaman Karamanköy yeni gelişiyor. Yeni yeni inşaatlar başlamış. Ev tesisatı yaparak para kazanmaya çalı- şıyorum. Başladım adam almaya yanıma. Onlarla birlikte iş yapmaya başladım. Ben zaten sabahları erken kalkardım. Hala öy- leyimdir. Sabah çok erken kalkar eve geç giderim. Hep çalışırdım. Ondan sonra Karamanköy’den çıktım. Hürriyet Mahallesi’nde ana cadde üze- rinde, bir dükkana taşındım. Bu benim üçüncü dükkanımdı. Ben burada ev tesi- satı haricinde fabrikalara da başladım. Ba- bamdan dolayı ben fabrika tesisatlarının kumanda işlerinde ve montajında iyi ye- tişmiştim. Burada başladım, fabrikalarda işler yapmaya. Rahmetli Ali Fidanlar’a gi- derdim. Gürkanlar’a gittim. Onların bütün işlerini biz yapardık tekstilde. Gelen maki- neleri biz kurardık. Arızalara biz giderdik. Ben giderdim. Babam giderdi. Mal bulmak zor olurdu. Ben çok iyi ha- tırlıyorum, Mudanya’dan gemiye binip,-o zamanlar Mudanya’dan İstanbul’a yolcu gemileri vardı- sabah erkenden, bir tane kontaktör ve iki sigorta almak için Kara- köy’e giderdik. Akşamda gemiyle tekrar dönerdik. Babam beni Mudanya’da karşı- lardı, dükkana giderdik. O zamanlar yazları Burgaz’da oturuyor- duk. Ama ben o gemiyle İstanbul’a gitmeyi çok severdim. Neden severdim? O gemi- nin dönüşü muhteşem olurdu. Ciğer rakı vardı, masalarda oyun oynanırdı. Tom- balacılar vardı. Şişe viski veya bir karton sigaraya tombala çekilirdi. İstanbul’dan Bursa’ya nasıl geldiğimizi anlamazdık. Ge- nelde de çakır keyif inerdik. Oranın ciğeri ve rakısını hiç unutmam. Hala unutamıyo- rum. Hatta bir gün çok sarhoş olmuştum. Babam kızmazdı, içmesini bilmiyorsun, derdi. Bir keresinde hatta bayağı sarhoş olmuşum, beni eve götürüp yatırmış. Böy- le anılarımız oldu.” İLK ARABANIN ÖYKÜSÜ Çetin’in ilk arabasının plakası 16 HC 202’dir. Araba İstanbul Beykoz’da Pars Ki- remit’in sahipleri Erdönmez Ailesi’nin bir Adem Ekmekçi, Celalettin Erdönmez, Çetin Öztunalı, Sabahattin İlhan