Çetin

74 ÇETİN Dükkan için toz parası istenir. Sonunda an- laşılır. İki dükkanla idare etmeye başlanır. Gazcılar’daki ilk dükkanı ara sokaktadır. Ana caddeye yakın, ama ara sokaktadır. İş- ler yavaş yavaş büyümeye başlayınca, ana caddeye çıkmak istenir. Gazcılar’da herkesin bildiği tüpçü Mem- duh abinin yanında bir dükkan vardır. Çe- tin Öztunalı ana caddeye çıkış öyküsünü şöyle anımsar: “Memduh abi beni severdi. İki oğlu vardı. Benim sabah erkenden gelip akşam geç sa- atlere kadar çalışmamı izlermiş, sonradan kendisi anlattı. Çok çalışkan olduğumu görüp izlermiş. Memduh abi bana yardım- cı olur muşun, burayı tutayım, dediğimde bana ‘Ben sana kefil olurum’ dedi. Sağ olsun o dükkanı da tuttum. Orası da çok büyük değildi. Ama bir ana caddeye çıkma sevdası vardı. İşleri büyütme sevdası var- dı. O sebeple oraya çıktım. Ondan sonra, grafiğimiz yavaş yavaş yük- seldi. Hemen yanı başımızda inşaat başla- dı. Bir Karadenizli abimiz yeni bir inşaat yapıyor. Yıktı döktü eski binayı. Ama al- tında da çok güzel bir dükkan var. Benim hayalime girdi, ben burayı nasıl kiralaya- bilirim veya satın alabilirim diye düşünü- yorum. Ama para yok. Alacak gücüm hiç yoktu. Sonra başladım konuşmaya, hacı abi bana burayı kiraya verir misin, dedim. Oğlum satamazsam, kiraya veririm. Ben yapıp satıyorum, dedi. Neyse dükkan bit- ti, satılmadı. Burayı sana kiraya vereyim, dedi. 5 yıllık kira mukavelesi yaptık. Ben buraya Bursa’da ilk kez İstanbul’da büyük bir firma olan şu an hala yerli yüzde yüz yerli olan Lamp 83 firmasının bayiliğini al- mak istiyordum. Dükkan için anlaştık. Biz