Çetin

80 ÇETİN tüm mühendislerime de baret konusunu çok sıkı tembihlerim. İleride anlatacağım, bir mühendisimi bu yüzden kaybetmiştim. İş kazasında öldü. Baret yüzünden. Neyse biz bu şekilde çalışıp gidiyorduk. Gazcılar ve Küçükbalıklı’daki yerler bize yetmemeye başladı. Piyasaya iş yapıyoruz. Tofaş ve Renault’ya iş yapıyoruz. Eleman sayısı, 300-350’ye kadar çıktı. O dönem mekanik işleri yapan Mekarlonik diye bir firma vardı. Necip Sülün abimin. Onlarla birlikte güzel işler yapıyorduk, Tofaş’ta, Renault’ta, piyasada. Çok güzel işler yapıyorduk ve işleri de zamanında bi- tiriyorduk. Sıkıntısız bitirirdik. Hatta bunu gururla anlatabilirim. Bu konuda gurur duyuyorum kendimle. Şu an bile dört-beş firma o günden beri teklifsiz çalışıyorlar. Milyon seviyesinde işleri, Çetin projeyi çiz, git yap, neyse vereceğiz, diyerek çalışmak- tayız. Bunlar Bursa’nın sayılı otomotiv ve gıda firmaları. Bu bana çok onur ve gurur veriyor. Biz Tofaş’la çalışırken, Tofaş her sene ödül törenleri yapıyordu. Bu ödül törenleri- nin bir tanesinde, bir gün çağırdılar işte dedilerki törene siz de gelin. Siz de ödül alacaksınız dediler. Sevinçten havalara uç- tuk. Hatta ben kızımı da götürdüm. Kızım o zaman 9-10 yaşlarındaydı, ödül töreni Tofaş’ta fabrikanın içinde yapılıyordu. İçe- ri girmesi sorun olmuştu. Daha sonra bu törenleri otellere aldılar. Kızımında gelmesini istedim töreni gör- sün diye. İş hayatımdaki ilk ödüldü. Daha önce askerde ve başka yerlerde de almış- tım. Biraz sorun oldu ama, sağ olsunlar beni kırmadılar. Kızım da içeri girdi. Hak veriyorum güvenlik açısından ve iş kazası açısından. Ama ben onlara şunu söyledim. Ben onu hiç bırakmayacağım. Devamlı ya- nımda olacak, kızım da bunu yaşasın is- tiyorum. Neyse yan sanayi ödülünü layık gördüler bize. Ödülü verdiler. Ben bundan çok gurur duydum. Hala saklarım ödülü. Bu şekilde biz bu iş ahlakı ve iş disiplini- ni hiç bozmadan bu güne kadar işlerimize devam ettik.” Çetin, Beril Öztunalı TOFAŞ ödülüyle birlikte