178 / 290
Ç A Ğ D A Ş E Ğ İ T İ M K O O P E R A T İ F İ 2 0 . Y I L
177
3 yıldır kendi evimden bile daha fazla kaldığım 2. evim oldu. Yurtta kaldı-
ğım süre, diğer arkadaşlarıma göre daha azdı çünkü okulum tam gündü.
3 haftadır okula gitmiyorum. Ve yurtta kalıp en azından son günlerde her
aktivitede de bulunmaya özen gösteriyorum. Buraya ağlayarak geldim sa-
nırım ağlayarak gideceğim. Bu güzel insanlarla bağım hiç bitmeyecek hep
ÇEK ailesinin bir ferdi olarak kalacağımı biliyorum.”
Ayşegül Söke
‘‘Büyük Orhan’ın Kınık köyünden geliyorum. Feriha Uyar Kız Teknik
ve Meslek Lisesi 12.Sınıf öğrencisiyim. Yurttaki 3. senem. Buraya 10. sınıf
da geldim. Zaman o kadar çabuk geçiyor ki 3 sene nasıl geçti anlamadım.
Keşke hiç bitmese diyorum. Gerektiği zaman gülmeyi, gerektiği zaman
ağlamayı öğrendim bu yurtta. Artık sona geldik. Ve şimdi 3 yıllık evim-
den ayrılıyorum. Keşke hiç ayrılmak zorunda kalmasak. Burada yaşadık-
larımı hayatım boyunca unutmayacağım. Onlar hep güzel anılar olarak
kalacak benim için. Bize verdiğiniz emekleri boşa çıkartmayacağız, hepi-
nize teşekkürler.”
Filiz Bozkurt
‘‘Büyükorhan’ın Tekerler köyünden geliyorum. Necati Bey Kız Teknik
Ve Meslek Lisesi Tekstil Teknolojisi bölümü 12.sınıf öğrencisiyim. Ve 4
yılın sonuna geldik. Dile kolay 4 sene, nasıl geçtiğini anlamadan ayrılık
vakti geldi. ÇEK ailesine çok şey borçluyum. Buradan ayrılmak çok o ka-
dar zor geliyor ki nasıl ayrılacağımı düşünmek bile beni üzüyor. Her şeyi
paylaştığım yurttaki arkadaşlarımdan bize emek veren hocalarımdan ay-
rılırken ailemden ayrılıyor gibiyim. Çok şey paylaştık beraber, yurdun her
köşesinde anılarımız var. Bu anıları kimse benden alamaz hep yüreğimde
kalacaklar.
Bu sene yurttan ayrılsam da ben hala ÇEK’in kızıyım. Kendi ayakları
üzerinde durabilen Atatürkçü, çağdaş bir birey olarak çıkıyorum. Yurda
geldiğim günden beri hep yanımda olan dertlerimi,üzüntülerimi,mutlu-
luğumu paylaştığım ÇEK ailesine her şey için teşekkürler.”