Previous Page  64 / 162 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 64 / 162 Next Page
Page Background

Belgeler ve Tanıkların Işığında DOSAB’ın 25 Yılı

63

Belgeler ve Tanıkların Işığında DOSAB’ın 25 Yılı

dostlarımız bizi pek desteklediler. Altı tezgahtan sonra, 25 tezgah sonra, 50 tezgah oldu. Üç ayrı

yerde üretimimiz vardı. Biri Küçükbalıklı’da olmak üzere üç ayrı yerde. Bir de Pazar pazarının

kurulduğu yerde bir tane daha vardı atölyem. Böyle dağınık bir yerdi. Çünkü sanayicilik diye

bir kavram olmadığı için biz dokumacı olarak o günleri geçirdik. Sanayici demeye bile utanır-

dık, mahalle aralarında komşuların da sesi çıkmazdı. Çünkü orada komşularımızdan aldığımız

cesaret ile oradan aldığımız işçilerle, onlarda bizim yanımızda çalışıyorlardı. Dolayısıyla onlar

o sese gürültüye alışmıştı, sanki uyurken ninni gibi geliyordu, belki de. Ben de uzun bir zaman

dokuma tezgahının sesini duymazsam uyumaz gibiydim.

Zaman içinde Pilot Sanayi Bölgesi diye ilk anılan bölgede kendilerine tahsis edilen yerlerde

yavaş yavaş sanayiciliğin ne olduğunu hepimiz kavramaya başladık. Onlar orada fabrikalarını

kurdular, biz o zamanlar hala mahalle aralarındaydık.

İzzet Çakar, Atilla Parlamış, Celal Kırayoğlu, Selahattin Bölükbaşı, Haluk Parlamış

Zaman geçince benimde niyetim orada bir yer alıp oraya taşımak arzusundaydım, tezgah

sayım 50 olmuştu. Fakat şimdi o zamanki pilot sanayi bölgesi bu yerlere bize yeri satarken bazı

şartlar koşuyordu. Ben ona hazır değildim. O kadar ekonomik özgürlüğüm yoktu. Ne diyordu

‘Şu kadar bir vade içerisinde bu borcu ödeyeceksin ve hemen de inşaata başlayıp şu kadar süre içe-

rinde faaliyete geçireceksin’. Bunları bu kadar süre içerinde yapmamız mümkün değil. Etimiz ne,

budumuz ne. Fakat Allah ‘Yürü ya kulum.’ diyor tabi böyle bir arayış içine girdim. Oradan kork-

tum, ümide de kestim. Derken yer aramaya başladım. Kulağıma bir şey geldi o zamanlar. Sene

1983 çok enteresandır. Bir arkadaşım bana, Demirtaş’ta Alman işçilerin kurduğu, FOBAŞ’tan söz

etti. Elibol Yem Sanayi vardı, karşıda. Ben 1983 senesinde kayınpederimin ve babamın çok yakın

bir dostundan, Vehbi Take Amcamızdan arsayı aldım. Onun burada yerleri vardı. Ama daha

sanayi bölgesinin adı bile geçmiyordu.